Motywacja. Co robimy nie tak?

Praca nad podniesieniem motywacji lub poradzeniem sobie z jej brakiem często przynosi mizerne i raczej krótkotrwałe efekty. Przyczyną tego stanu rzeczy jest wciąż pokutująca wiara w to, że problemy z motywacją można rozwiązać za pomocą jej podsycania, podkręcania czy podgrzewania. To klasyczne podejście, w którym myli się skutek z przyczyną. Ponieważ – na co wskazują najnowsze i potwierdzone szeregiem eksperymentów i badań ustalenia naukowców – źródła problemów z motywacją nie znajdują się w samych procesach motywacyjnych, ich jakości czy mechanice, ale zupełnie gdzie indziej. Żeby zilustrować to podejście, posłużmy się banalnym przykładem osoby, którą boli brzuch, bo objadła się czereśniami. Kiedy uznamy, że problemem jest reakcja organizmu na bodziec a nie sam bodziec, czyli czereśnie, to będziemy próbowali stosować przeróżne sztuczki, by zmienić tę reakcję. Będziemy przekonywali delikwenta, żeby jadł czereśnie powoli, albo żeby sobie przy tym wyobrażał jakieś fajne rzeczy, albo żeby rozważył skosztowanie innej odmiany czereśni. Tymczasem prawda jest brutalnie prosta – jeśli po czereśniowym obżarstwie boli cię brzuch, to najskuteczniejszym sposobem pozbycia się problemu jest przestać obżerać się czereśniami. Bo kiedy nie ustaje przyczyna braku motywacji, kiedy nie dotykamy źródeł jej spadku czy braku, to nie dziwmy się, że nasze motywacyjne zaklęcia nie będą działać. Oczywiście – jak wykazały prace Herzberga – samo usunięcie przyczyn niezadowolenia jeszcze nie powoduje, że od razu pojawia się zadowolenie. Trzeba do tego jeszcze przeprogramować dwa środowiska – zewnętrzne oraz wewnętrzne. Aby tak się stało, po pierwsze muszą zmienić się warunki, w których oczekujemy motywacji od innych czy też od samych siebie. Po drugie zaś musi zmienić się wewnętrzny układ balansu dotąd wzajemnie sabotujących się sił. Gdy ta operacja zostanie prawidłowo wykonana, motywacja do działania pojawi się jako naturalny komponent ludzkiej aktywności. Motywacja będzie niejako efektem ubocznym zmiany, która dokonała się dookoła nas oraz w nas samych. Żeby jednak taka reorganizacja zewnętrznego i wewnętrznego systemu była możliwa, musimy posiłkować się wiedzą o czynnikach, które wzmacniają oraz blokują ludzką aktywność w określonych kontekstach sytuacyjnych. I w tym celu należy prześledzić dotychczasowe teorie motywacyjne, by sprawdzić, co jest tak naprawdę mało skutecznym motywacyjnym mitem, a co rzeczywistą mechaniką imperatywów naszej aktywności. I temu właśnie służy niniejszy kurs. Zapraszam zatem do wzięcia udziału w tej dekonstrukcyjno – konstrukcyjnej motywacyjnej podróży. W jej efekcie nasze podejście do motywacji może się dość znacznie zmienić. Z korzyścią dla motywowania innych oraz automotywowania siebie samych.

Zapraszam na kurs.